чуден (прид.) - ноќ (имн.)

- Јана ја запознав деновиве - побрзав да ѝ објаснам на Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еднаш, по таа чудна ноќ проведена крај заспаниот човек со уништен разум, се обидов во едно друштво да ја прераскажам одисејата на скитникот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се исплашив дека Јана ќе ја спомене онаа чудна ноќ што беше и причина за смртта на поетот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Сум свикнал, одговорив само за него, а тој: - Не мислев на овој овде, рече. - Туку на оној од чудната ноќ.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)