чуден (прид.) - немир (имн.)

Чуден немир ми го исполнува срцето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога порасна нашата Сталинка и стана зрела коза, одвреме-навреме ја обземаше некаков чуден немир.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)