чуден (прид.) - мирис (имн.)

Пуштете сега и вие еден коњ да спие кај вас.“ „Будала некој, тој ваш отец“, со кикот рече девојката и пребрзо за нивното разбирање симна сѐ од себе и се прозевна. „Ајде кажете каде ќе се легнува?“ По подот лазеа чудни мириси на мастика, на лук и на женска топлина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На Хенри Морис поради нешто му остави впечаток електричното мрморење, чудната, студена светлина што одненадеж се појави низ пукнатината на вратата, чудниот мирис и туѓиот тон на потреба во гласот на Минк.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
П.В.: Кажи ми. (пак доаѓа чудовишното девојче со балонот, но балонот сега експлодира, од него излегува некој гас со чуден мирис - за смеење или убивање?!, девојчето - госпожицата Балоница?! - го врти кон публиката своето надуено креч-лице и ги гледа луѓето кои мирно и панично кидаат од тој простор) составил: (М)ЛАКИ ВОЛКАНО 74 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Во собата на Ангела скоро и да немаше светло и насетив некој чуден мирис и чад, а не ми се допаднаа ни момчињата што беа таму .
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Чувствував како срцето ми бие во грлото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неговите прсти, лепливи и со чуден мирис, ги галеа моите прсти со кои си го имав прекриено лицето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)