чуден (прид.) - израз (имн.)

- Беше тоа некој чуден израз на задоволство што не го разбрав.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сепак, не престанав да следам како ја навлечува блузата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Притворајќи ја портата татко ѝ и мајка ѝ, и се разбира и јас зад нив, низ процепот гледавме како се оддалечуват, чекорејќи еден покрај друг, на пристојно растојание.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Едно утро ја видов мајка ми, со чуден израз на лицето, како нешто шепоти со вујните - Мамо за што шепотите?
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Пурим алегре!14– додека на лицето му се појави еден чуден израз, мешавина на трогнатост и пријатна возбуда. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)