чуден (прид.) - ден (имн.)

Ти знаеш ли, Марија? прашуваше. Знаеш ли? Сонував чудни дни.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се помоли да доживее други времиња и се помоли да поминат овие чудни денови што сега ги живее, за во тие што доаѓаат да почне да го живее секој ден како што доаѓа, а оние денови што минале да ги доживее уште еднаш пишувајќи за нив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Да, се случуваше нешто слично барем по однос на она што е кажано во тие редови: „Минав три чудни денови: морето, плажата, патиштата, ми носеа сеќавања од други времиња.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)