чуден (прид.) - девојка (имн.)

На модриот пат, Патнику, на модриот пат на собирот од засмеани чудни девојки качувајќи се по нивните бедра како по огнови на модриот пат небото руменее.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Пријателката на Сузи потоа рекла оти кога ќе стигнат во Рим веднаш ќе ѝ се јави со писменце, и со слика, и таа чудна девојка многу била радосна од ова ветување, на сите им ги раскажала ветувањата на Сузи па така и татко ти дознал за неостварените планови на Ролан.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Според објаснувањата на татко ти, тие девојки од Градината на Иван Степанович биле многу чудни.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
О, тие вити танчери што прегореа од мрак. О, тие чудни девојки, што исчезнуваат без трага...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)