Да зборуваме ли за новите квир-независни филмови и за тоа зошто се честопати нискобуџетни и невпечатливи?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да се зафатиме ли со неа во онаа класична, универзална смисла – како во џудигарландските кампести дрег-претстави и во Стоун буч блуз?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Слично така, тешко е да се види како тоа Стоун буч блуз, силниот трансродов роман за работничката класа од Лезли Фајнберг, објавен во 1993 г., речиси четвртина век по стоунволските немири, би можел да се смета за „класика“ во истата смисла во која Џуди Гарланд се смета за класика.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Или за најфраерските, најсвежите таленти и за тоа како ги дрмаат медиумите со разни работи – од музика и јужноменхетенски театар до авангарднa литература и трансбурлески? (16)
Тука многу се збило во малку простор, па не е ни чудо што се направиле некои чудни амалгами.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)