човечки (прид.) - ум (имн.)

Власта е способност да се раскинуваат човечките умови на парчиња и повторно да се составуваат во каква сакаш форма.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Господ да ни се смилува: човечкиот ум си шета, не е за едно место, не стои на исто.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мисла по мисла, мисла до мисла така создава човечкиот ум.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Прангите, границите, ѕидовите, ограниченоста сѐ е во човечкиот ум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Човечкиот ум На Еразмо за миг му се пристори дека го слуша рикањето на бикот Чако.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Човечки умови и пропаганди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)