И така, страсниот човеков порив да најде соодветна форма за надворешно изразување на чувствата – форма што би одговарала на тие чувства и што би била сосема сразмерна со нивната величина и со нивниот интензитет – е целосно заблуден, деструктивен и предосуден на пропаст.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Само со користење на зборовите (односно, на симболите) како замена за она што го означуваат можеме да оствариме ограничена размена со светот што е надвор од нас.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мораме да научиме да му се опреме.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Токму овој инстинкт, како да притајува во себе еден вид површна итрина и снаодливост, која и така несвесна и со нејасна цел, ги отсликува сите човекови пориви во времињата кога човек нема на што да се потпре, освен на надежта дека ќе ја достаса целта...
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Зашто самиот јазик е вилает на симболи по кои посегнуваме кога, на крајот од детството, откриваме дека немаме непосредни средства за искажување на своите копнежи ниту надеж сами да го добиеме она што го сакаме.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)