човеков (прид.) - живот (имн.)

Вие добро знаете дека правдата е најсложеното и најкомплексното обележје на човековиот живот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Таков ти е човековиот живот...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во суштина, секој IE ритуал (обред) претставува враќање кон максималниот скрален чин, воспоставувањето на поредокот во максимално скралниот момент, чин по кој лошо појдените нешта се враќаат во нормала, или воопшто земено, тоа е = една сосем божествена активност = Прагматичноста на ритуалот ја определува неговата централна положба во човековиот живот и се вкоренува во тоа, што со негова помош се решава основната задача - гаранција на преживувањето на колективот...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тој преставуе значаен дел у човековиот живот, а воедно и пратечи елемент у секоја битна дешавка како што се свадба, погреб, крштевка и слично.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Да претпоставиме дека ќе го забрзаме темпото на човековиот живот, така што луѓето ќе стануваат сенилни на триесетгодишна возраст.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А кога сеќавањето откажало и кога записите се фалсификувани - кога сето тоа се случило, тврдењето на Партијата дека ги подобрила условите за човековиот живот мора да бидат прифатени, затоа што не постоеше повеќе и никогаш повторно не ќе може да постои каков било стандард со кој тоа ќе може да биде проверено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татко замислено го слушаше Камилски, загрижен зашто не можеше да понуди решение, но сепак се огласи: Кодошењето било и опстанало во сите времиња на човековиот живот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, „Маргина“ фура понатаму („Човековиот живот е само низа фусноти по маргините на еден огромен, неосознатлив ракопис“). Грепкањата на нашите скрибомански канџички можеби само ќе ги слушнете, бидејќи го немате оној бетмен- поглед што ги пробива „централните“ опни.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Би можело да се рече – ја прифатив иронијата. –Човековиот живот е несовршен, докрај неразјаснет, неговата еволуција незавршена.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Наеднаш почувствува дека човековиот живот ја менува својата врвица во неколку скокови и паѓа во црна недогледност како коњ со прснато срце.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Она што е битно е поголемиот пакет – фактот дека хетеросексуалноста си останува општествена и културна норма, дека хетеросексуалноста си ја задржува моќта на хетеронормативноста.464 ‌Хетеронормативноста е систем од норми поврзани со одреден облик на живеење, облик на живеење што опфаќа низа меѓусебно поврзани елементи, од кои сите се слеани во единствен стил на општествено постоење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но за опстанокот на геј-културата, она што е битно не е нормативноста на хетеросексуалноста како сексуална практика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Интимноста, љубовта, пријателството, солидарноста, сексот, репродукцијата, одгледувањето деца, поколениското наследување, грижата, меѓусебната поддршка, заедничкиот животен простор, заедничките финансии, сопственоста на имотот и приватниот живот одат заедно и не треба да се делат на различни врски или поинаку да се раситнуваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби и си го губи монополот врз прифатливото сексуално поведение.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој систем на норми не го опишува толку начинот на кој луѓето живеат или треба да живеат колку што определува еден хоризонт на очекувања за човековиот живот, склоп идеали кон кои се стремат луѓето и според кои ја мерат вредноста на сопствените и на туѓите животи. ‌Според тие норми, достоинството и вредноста на човековиот живот се изразуваат во особен облик на интимно постоење во пар.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ова се случува во светот на апсурдот, толку сугестивно предочен во познатиот сизифовски универзум на Албер Ками, кога со прашален поглед кон небото го бара одговорот за трагичниот апсурд, но од небето нема одговор.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И еве уште еден пример во медитеранската игра на судбината на човекот меѓу среќата и несреќата, светлината и темнината, во трагичното проклетство и во неговите урнатини, кога продолжува вечното отпочнување на човековиот живот...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се чувствував во мисијата како човек да продолжам да ја следам судбината на овие луѓе со кои ме поврза верно пријателство...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXXV Човековиот живот отсекогаш го следи тајната на пријателството.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така е не само во кусиот човеков живот туку и во животот на народите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А можеше да го заколе со својата растреперена рака!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Зарем може така човековиот живот на опасност да се изложува?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)