човеков (прид.) - верба (имн.)

Се чинеше (и од размислувањата на оние со кои дискутираше овде, во шумава) дека човековата верба во сопствената слобода на одлучување (па дури и верување) е само илузија, заблуда и дека сето она што ни се случува е предодреденост, даденост, неменливост.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)