црн (прид.) - чад (имн.)

Големи огнени јазици се извишија над селото, а наоколу се креваше до небото густ црн чад.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се собраа на куп, жителите на крај од селото гледајќи го како догорува, а црниот чад се извива угоре како полуден.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ноќниот воз, во оган и бес истрелан низ шините, се издигна и исчезна над студената земја кон север, оставајќи црн чад и пареа за да се растопи во застоениот воздух, неколку мига откако мина и замина засекогаш. 90
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Низ прозорчето што гледа наваму се подава издупчен ќумк и во мигот исфрла клопчиња црн чад. Никој не шавнува од тајфата на Дине.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Земјата се откорнуваше, се дигаше нагоре и над целата рамница се дигаше црн чад. и се мешаше бомбите, ракетите, гранатите, ја гореа напалмите и ја ораа гасениците на тенковите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)