Во чистото тело на човеколикото морско животно, таа можеше да ја победи злата магија во себе,во црната кралица.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Последното пионче на таблата, стигнато до седмото поле на кое му е потребен уште само еден чекор до величествената преобразба во црна кралица.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Поентата на оваа комбинација мора да се бара натаму во потезот со црната кралица, која треба да се води така што да почне да го шахира противничкиот крал и да го освои лауферот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Мајка ти, црната кралица, не може да прежали што не те поседува на јаве, па затоа ќе те намами во сонот, со додека не полудиш и не отрчаш кај неа, во подземното царство“...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И обајцата се внесени не само еден за друг, туку и за себеси сега во однос на себеси некогаш.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)