црн (прид.) - забратка (имн.)

Живуркала самата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Правејќи ми пат ја заниша главата во црната забратка и почна да ги џвака зборовите., брзо, гладно.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се спогодила со нив: на изворот што се наоѓал на најдолниот крај на селото да направат чешма за спомен на синот Демир.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тие изгледале мудро под црните забратки, очите им биле врели од страст да победуваат. Или само така му се чинело на зашеметениот поп.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со тага ги гледал лицата на жените во црно и под црни забратки, бледи и издолжени месечини на црно небо, меѓу црни облаци и над црна земја; како под заповед клекнале и ја допреле со чела камената плоча со голем крст, поголем од крстовите на соседните игуменски гробови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На светот му бил нужен нов ред, некој морал да ја обогати иднината со нови убавини.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Над заедничкиот гроб на момчоците што пред три години ги заклале преостри јатагани, неколку мајки, како и секогаш во претпразнични ноќи, доаѓале со свеќи да се молат за синовите, најмладите светци во стојбината.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Црна наметка облекла и црна забратка забрадила.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)