Тогаш собрав поголема група млади талентирани и амбициозни луѓе, ги пратив на специјализација во најпознатите скопилишта по светот и кога се вратија целиот народ го подвргнав на скопување.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Додека „трчавме“ низ Версај, подолго останавме во оној салон каде што е потпишан Версајскиот мир и каде што на парче зелена масае скроена судбината на македонскот народ, каде што версајските „миротворци“ Македонија ја парчоса на три дела и им ја дадоа на три балкански држави како да сакаа само со потписи да го збришат постоењето на еден цел народ.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Та и ваа работа ти е така. Ако стане цел народ, да видиш како се турка и ѕид со глава!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е шо велиш ти, шо велат тие умните глави, како да работиме? — праша Толе, кој дотогаш ги голташе Атанасовите зборови. — Тоа е друга работа сега!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Целиот народ да знае зошчо одите вие по планините и да ве варди. Не се доста само по двајца тројца луѓе од село да имаш јатаци, а другите да спиат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И кога ќе биде целиот народ готов да загине за своата слобода, кога ќе биде добро наоружан, ќе му дадат, пак они, знак и во еден час ќе се дигне и ќе и истера Турците од нашата земја, да си одат во Анадол откаде шо дошле пред петстотини години.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Баш во мигов, пак, Краснојарск е домаќин на тајната конференција на сибирските алхемичари кои се договараат како, без никој да дознае, да извезат црвена боја за фустанот на сопругата на американскиот претседател за свечениот прием во Белата куќа во чест на кинескиот претседател, отшто во белата куќа меѓу сите зналци и душкала има и такви кои знаат дека џиш црвената може да џишне на незгодни места, може да џишне мнозина, а богами може да џишне и цели народи, ако алхемичарите се вљубени во џишнувањето.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Се собираа и се собираа луѓе, мислиш цел народ тука се собра.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сметаше дека доволно прочитал и доволно видел во својот живот за да умее тероризмот да го смести кај поединци и нивните криминални групи наместо кај цели народи или пак држави.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Држ си се како што се држи целиот народ. Држи си го името Македонец како што си го држи и целиот народ.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Без оглед на толку суровите изнудени мерки, сличните злосторства сепак, не беа искоренети.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Некојпат се чини дека сѐ е мирно, дека целиот народ се восхитува на облеката на својот крал, кога се појавува некое глупо момче и со див глас вика: „А кралот е гол!“ okno.mk 195
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ќе му речам: - Ајде, мажу, ко сите да излеземе, да поработиме, цел народ е в поле, ќе му речам. Сѐ е прецутено, прегорено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Принуди еден цел народ да започне од нултата степен на новата цивилизација? продолжи Татко.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зар тоа еден ден нема да роди конфликт на мемориите во самата Турција, но и во некогашните делови на Империјата?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Поистоветен со Едното, како политичка пракса и државен амблем на таа своја состојба, со поразот на тоа Едно губи целиот народ - БИДЕЈЌИ НЕ ДОЗВОЛИЛ ПОЛИТИЧКО КОНСТИТУИРАЊЕ НА СВОИТЕ ОПШТЕСТВЕНИ ПРОТИВРЕЧНОСТИ.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И во тоа општо стврднување на позициите, што настапи околу 1930-тата, некои постапки што беа одамна напуштени, во одделни случаи и пред стотици години - како затворањето без судење, употребата на воените заробеници како робови, јавните егзекуции, тортурата заради изнудување признанија, употребата на заложници и депортациите на цели народи - не само што станаа повторно вообичаени, туку беа толерирани, па дури и бранети од луѓе кои мислеа за себе дека се просветени и напредни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Цел народ да нѐ слушаше ќе се занесеше од нашиов муабет.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ако беше точно тоа, ако на цели народи им е дадена таквата способност, тоа ќе беше најголемиот грев на оној кој управува со нас луѓето и со нашата волја, па нека е тој господин и самиот Господ.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И да не бевте формални емигранти избегани од својот роден дом (епскиот македонски збор вели: откорнатици!), сигурна сум дека моралниот кодекс на Твојот Татко и на Твојота Мајка врз целото ваше семејство ќе се пренесуваше на сосема ист начин и ќе си функционираше сосема идентично, создавајќи ви стандарди што безусловно ги определуваат сите ваши постапки и што е поважно! обврзувајќи ве тие стандарди да ги пренесувате на своите деца и внуци.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Тие настани најчесто се селектираат така што преку нив треба да се бележи севкупната судбина на едно семејство, што служи како пример за начин на живеење во рамките на животот на еден цел народ (Solar, 2006: 262).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ти си се трудел да ги бележиш настаните што се покажале како важни, дури и клучни за животот на твоето семејство (најчесто него го атрибуираш како емигрантско и балканско), но и да ги профилираш неоспорните протагонисти на тие настани: Твоите родители есенцијални, морални, егзистенцијални и (оттука) творечки, естетички вертикали на твојот свет. Не само литературен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
ВЕЛКОВ: Често мразиме цели народи, а посебните припадници на тие народи ни се симпатични.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Дали спас од големата зараза со вирусот на погрешната идеја, зачната во умот на диктаторот и наложена како принуда и мачење на еден цел народ, мојот народ?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко нè спаси по цена на среќниот егзил, од атеистичкиот затвор во кој беше принуден да живее еден цел народ.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Бункерите во мигот ми изгледаат како гротескни и парадоксални монументи на масовното жртвување на еден цел народ во сиромашната и херметички затворена земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Цел народ е излезен по нивите, во полето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само со една пцост беше укинал цели народи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Судејќи им на гемиџиите, желбата на властите била да му судат на едно цело ослободително движење, на еден цел народ.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)