Но сега, во мирната улица, тивко совладувана од квечерината, во немото присуство на човекот што ја носи неблагодарната должност на царски војник, ќе стане необично, лудечко и грозно.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ама тој час - не би час! - згрмеа коњски копита и сред село пред црквичето дојава чета царски војници.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Го поткревам повисоко и гледам глави од царски војници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)