Но она за што се работи, она на што упатува, не е ништо друго освен самиот тој, ништо освен неговата вредност во рамките на внатрешно доследен, формален систем на значење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Веќе го дискутиравме преминот од чисто формален систем за симболна манипулација до систем кој е во интеракција со надворешниот свет.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Значењето што го има произлегува од неговата функција во рамките на еден цел естетски систем, кој самиот е нерепрезентациски, во смисла на тоа дека во него не се работи за ништо друго освен за самиот него.
Накратко, еден стилистички елемент не е без значење, односно од него не отсуствува значење – тој е за нешто, упатува на нешто.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа е самото нешто.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Краткото затемнување и следователното откривање на лицето на Џоан Крафорд со сенките од венецијанерите не е некаква пропозиција во некое тврдење, туку состојка на стил.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)