Ворхол, меѓутоа, не ја одбиваше само моралистичката елипса на Холивуд, туку во своите филмови радикално го негираше и елиптичниот филмски израз не користејќи монтажа.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во таа смисла маратонските бакнежи во Kiss можеме да ги сфатиме како потсвесна реакција на ограничувањето на траењето на бакнежот со Хејсовиот кодекс во американскиот комерцијален филм, а насмеаниот егзибиционизам во Couch како реакција на неговиот пуритански дух.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)