И херменеутичката филозофија и когнитивната наука сметаат дека јазикот е лоциран во усогласеното однесување и интерперсоналните односи, а не внатре во „умот“ на секој поединечен човек (Winograd i Flores, 1987).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Останувајќи верни на нивната мисија да најдат научни објаснувања во рамките на структуралните механизми, тие го опишуваат јазикот како создавање на усогласени однесувања на две суштества кои се структурално споени, т.е. однесувањето на едното го поттикнува однесувањето на другото во рекурзивен модел што двете ги одржува во стабилно меѓусебно влијание.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)