уморен (прид.) - глас (имн.)

Откако ќе го прочита, го држи уште едно време пред себеси. На крај, со уморен глас, ја вика Неда.) Госпоѓо Христова, суредете ја собава... Ви се молам.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„Ме слушаш ли?,“ го прашав со сув и уморен глас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат ми ме погледна и праша: „И, каде би отишле потоа?“ „Кај ќерка ѝ на Паулина.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)