умен (прид.) - кој (зам.)

Свратил, како што рече, онака, случајно, на минување при враќањето од средбата со некој нивен Сергеј, образован и умен кој специјално и со задача пристигнал од Скопје.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Разговаравме со него надолго и нашироко“, објаснува Иван Степанович а со оние свои црнки, поситни и од најмалите бубалки, лази по собата, бара стол на кој ќе го спушти малото тркалезно тело.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)