уверлив (прид.) - глас (имн.)

Се трудев да не го слушам тој уверлив глас кој незадржливо продираше до седиштето на моето Јас.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Бургиба, откако го рече ова со уверлив глас, му се обрати на својот министер: - Задржете го тој човек во Тунис.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така јаничарството ја доживеа својата пропаст во Цариград и во големото царство, означувајќи го и падот на Империјата, но и натаму остануваше закоренето во европската свест и како проверен метод за употребата на странските војници во реализацијата на империјалистичко-колонијалистички цели, продолжи Камилски со уверлив глас.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски со уверлив глас, како да се наоѓаше на својата некогашна катедра, продолжи: Башибозукот, како архаична варијанта на мерценеријата на Балканот, со сите нејзини мрачни обележја, во крајна линија беше дел од османската воена машинерија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)