убав (прид.) - песна (имн.)

Роска стоеше под подгорениот папирус. - Колку убава песна! Кој ти ја напиша? - ѝ се обрати на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кога останавме само Роско и јас, почувствував колку беше убава песната на канарецот.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Ја засакав оваа книга, по стопати ги читав песните, многу од нив веќе знаев и на памет, но најинтересно ми беше тоа што во напишаните песни ги препознавав чудесно убавите песни што знаеше да ни ги раскажува баба Велика.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Не поднесуваат убава песна. Од кај е тоа, прашав како?
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Најмногу сака да раскажува за партизаните, за брат му Оцка, кој загинал во Лавчанската Корија крај селото Лавци на Пелистер 1942 година со Таќи Даскалот и Елпида Караманди, оние за кои народот има испеано убава песна.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тоа е исто како кога ќе сонуваш некоја убава песна, некоја убава приказна или пак цела симфониска композиција.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Имате многу убави песни“ – велеа и си потпевнуваа низ нос се додека нѐ заспиваа во нашата гостинска соба.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Влетав во кујната во исто време со Александар. Тој беше сиот црвен.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)