убав (прид.) - зграда (имн.)

Овој грда не е убав само затоа што има многу големи и убави згради, широки улици, авении, булевари, каде што сообраќајот се одвива во осум аптеки, во кој се изникнати о дтемел сосема нови блокови и квартови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Веројатно во него имаше и дека сум бил во Автокоманда кај вујче Сотир, братот на мајка кој сам живее во голема одаја на кат во убава зграда, ми рекол дека можам да појдам кај него, ама по тонот сум заклучил дека не сака да се населам кај него.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ако се исклучи паробродот и стоката што останала во него и убавата зграда на Отоманската банка, другите штети не биле толку големи.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)