убав (прид.) - глава (имн.)

- Да откаже? Тој Ресен ќе го запали, а ти - да откаже... - ѓаволесто се насмеа Атина и, исправајќи ја високата става, заинаетено и самоуверено ја зафрли убавата глава малку назад, го истегна фустанот и уште повеќе ги истакна чудесните облини на стројното тело.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кротка се напи две-три голтки вода, па ја крена својата убава глава душкајќи го здивот на сенчестата корија.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Браво: ...да ја украсам нејзината убава глава.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Сите овие прашања ја заморуваа нејзината убава глава.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)