убав (прид.) - е (гл.)

Китна и убава е Осогово Планина. Особено во пролет, кога ќе се искитат со зеленило убавите стрмни зелени падини.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
По падините се зеленее сочна и мека трева.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Убава е“, рече тој. „Сигурно има цел метар во колковите“, рече Џулија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Човекот повлекува дим, потоа намигнува. - Убав е.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Темница е позади. Не сфаќам од каде доаѓаш.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Душава ми е партал. Ама убава е.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Ама.. Пеколно е добар начинот на кој ме управуваш кога ќе се стемни. Убав е начинот на кој се смееш.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Вртеа околу училиштето, запираа под прозорците, наштутуваа, слушаа песни, веселба и радосно шепотеа: - Убава е работата... Убава е...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Светлина што е убава, а убава е затоа што е убава во исто време во сите свои делови, затоа што е убава секогаш во исти односи и на ист начин, затоа што ниту настанува ниту исчезнува, ниту се зголемува ниту се смалува; затоа што не е во еден дел убава а во друг грда, ниту пак во едно време убава а во друго грда, ниту пак по однос на една ствар е грда а по однос на друга убава, ниту пак на едно место е убава а на друго грда, ниту пак за едни е убава а за други грда, туку сама по себе е убава сега, секогаш и во вечни векови, секогаш сама на себе подобна по форма, светлина што во себе го носи изворот на убавината: светлина, музика и боја.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
КАТА: Убав е тој. Почесен од него здравје!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Убав е, вели тој, со голем екран и во боја, со дваесет и четири канали.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- „Прстен”? – вели мајка ми. – Убав е. И вистинит.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Знам – одговара тетка Наде – не треба мене да ми кажуваш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А убав е, не е да речеш дека не е.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Убава е Родна моја, му минува, има убаво тело, таа го топори во очите на сите, ама само под него го постила!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Да, да, - ја прекинуваше мајка ми со ист интензитет на гласот, - многу е умен, и убав е да го видиш, висок, згоден, личи на нашиот сој!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа настапи мала непријатна тишина во која решив да се проѕевнам за да покажам дека ми дошло време за попладневната дремка.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но убава е бубачкава што ја држам в рака и знам дека е мртва, дека нејзината градба ја надминува секоја друга и поседува незауздана радост, а таа радост е радост на каменот, и таа живее во гробот како лав.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)