туѓ (прид.) - рана (имн.)

И оти кажано е за злословието, грев најголем дека е, затоа што злословецот и клеветникот се претвораат во муви кои застануваат на туѓи рани, а смерните духом се пчели што на цветови застануваат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)