туѓ (прид.) - помош (имн.)

Исчекор од стравот за исчекор од животот! Чудна спогодба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зарем немате слушнато дека таа и без туѓа помош умее да ги прескокне сите објаснувања“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Браво! - и стана да ѝ се понуди на мајка ми за помош во кујната, зашто Тета е необично вредна и не може да поднесува несредена куќа, а згора на тоа постојано мисли дека мајка ми не може сама, без туѓа помош, да се снаоѓа во куќата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не може да се отме од некое гордо чувство дека сам дојде до овој мил предмет, за кој мислеше дека никогаш нема да го добие без туѓа помош и смислување.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во приказната за смртта на Денко Самоников најсилно ме порази стравот од височините и оние детали поврзани со настојувањето да се совлада спомнатата височина; а и онаа поединост, дека притоа е користена туѓа помош.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во неа тој оптимистички ќе заклучи дека за наша среќа и за среќа на нашата иднина вистината напати без туѓа помош умее да ги прескокне сите објаснувања. (Еве и овде е загатната иако не сосема прецизно таа чудесна вистина што тој ја означува како подвижна).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тогаш му се наложи потребата од туѓа помош, зашто самиот не знаеше што да стори. Но да се довериш не е лесно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од здодевност решив да станам и да излезам пред порта, нешто кое никогаш дотогаш не го имав сторено без туѓа помош.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)