турски (прид.) - во (предл.)

Во арапското писмо, создадено за да ги означи гласовите на јазикот во кој самогласките постојат само во функција на смислата на зборот, не му служеше никако на турскиот во кој самогласките се, како во европските јазици, внатрешните елементи на зборот кој има сопствена егзистенција како и функцијата на согласките.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пишувањето на турски јазик со помош на арапски знаци беше апсурдно колку и пишувањето на француски јазик со хебрејски знаци!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Турски во Турција – налутено врати келнерчето, испиено и, веројатно од несоница, бледо момче. – Тука служиме само грчко – одговори строго и со пешкирот ја тресна мувата што се залепи на масата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)