Социјалната функција на ренесансната уметност, тогаш во служба на кнезовите и 50 okno.mk на градовите-држави, на пример, се содржи во интеграцијата, имено во создавањето групна солидарност во традиционална смисла.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
На исклучоците на другата страна, на мажите коишто отстапуваат од општествено најпожелната улога на херојски борец за националната кауза им преостанува само на јавна сцена улогата на заговорници на цивилно општество, односно на неговите вредности: човечките права, ненасилството, толеранцијата, еднаквоста на половите итн., значи дејствување на едно подрачје на кое кај нас во традиционална смисла може да се докаже сѐ само не машкоста, подрачје, имено, на оние интереси што хрватското мнозинство денес ги смета за сѐ уште бизарни, недостојни за вистински машки ангажман, па затоа подрачје препуштено на дезертерите од сите видови, слабаците, педерите, накратко на женскиот свет како таков.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Не се работи, притоа, за нова херменаутика во традиционална смисла.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во историјата на уметноста, а и од страната на самиот уметник, тоа дело е одредувано како анти-уметност или а-уметност, во двата случаи, се разбира, во однос на уметноста во традиционална смисла.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)