топол (прид.) - чај (имн.)

Наметнат со мантилот седи сега на плетениот стол и уморено гледа во зеленото лонче што се ниша на усвитеното решо.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мисли: еден чај, еден топол чај. Тоа може. Да, еден топол чај...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Вистинско задоволство би било ако после долги патувања ќе се напиете топло чоколадо со цимет или топол чај по ваш вкус, можеби од мајчина душица.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Би си ја разгалиле душичката и со пилешка супа со рузмарин, а за десерт смокви со рикота сирење или најдобриот лек за да ја заблажите болката, парче чоколадна торта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Напладне, заедно со„пленот“, веќе е дома, истуширан, преслечен, и со смирена воздишка ја испива првата голтка топол чај од шумски јагоди и ја отвора скриптата со новата улога.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Навидум, разговорот беше најобичен, секој од нас се сеќаваше на по некое име или детаљ од некогашниот студентски живот, иако некако разгалено (можеби затоа што сеќавањата беа индиректни, без заемно учество).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Знакот беше топлиот чај врз твоите панталони, но кој би помислил на тоа додека авионот се тресе, јас, еве најискрено ти кажувам, не.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Му ја подигнуваше главата и му налеваше в уста блуткав топол чај.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се напив топол чај. Така опуштена, како мече, се послав на топлата постелнина со бобичести шари и мирно заспав.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Триењето, топлите чаеви и мајчинските лафови, полека ја враќаат Пелагија во Пелагија.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Денот го завршија пред ќумбенцето во просторијата кај Петра, поткаснаа од она што уште го вртеа во торбите, се напија и топол чај, а после Чана ја црпна мајка си и отидоа од другата страна на ѕидот да го дочекат сонот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
На масата ќе ја забележат чашката со сѐ уште топол чај, омилен пијалок на Арафат, но тој се спасува во последен миг и заминува во Јордан, потоа во Каиро, кај што ќе се сретне со Титовиот пријател Насер.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И едно утро, во Рамалах, идната престолнина на неговата палестинска државичка, израелските полициски сили ќе упаднат во куќата во која престојувал Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Набргу Томе, Иван и Ивана, и Филип донесоа табли со топол чај.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)