топол (прид.) - е (гл.)

Водата што ја пие од стомната не му ја гаси жедта, топла е, блуткава е.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Зимаа стркала топка од бели мисли но ти не извика топла е студенината на снегот Па сега без прекин чекориш по тенкиот млаз од светлината што како пат виножитен се распнал меѓу погледите и води во густата жижа на едно познато молчење Се чудиш зошто се гранките во превезот румено бел проѕирни како мирната и широката мрежа на очите Но колку и да се надвесени тие над мртвите води сепак би те грабнале на раце
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Глигор му ја фати раката: - Топла е уште, топлината те задолжува...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Топла е летната ноќ но во нив се вселува бавно трпката трска на осамата.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)