тивок (прид.) - вода (имн.)

Пак еве дојде ноќта... Дојде ко тивка вода и не ме плаши веќе Блиска во собата седи и молчи и тихо зрачи и знам: ќе биде добро ќе биде добро сѐ Ноќ...
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Му се чинеше дека испливува од длабочините на тивка вода.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Како тивка вода мирно пробиваше секаде со совет во секоја душа.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)