Куќата е на еден кат, со задниот дел свртена кон селото, а со лицето кон езерото; кога ја градеше куќата, жена му го тераше да кренат уште еден кат, но тој не се согласуваше; ѝ велеше: „Куќата е како дрвото: за да се крене повисоко - треба да пушти подлабоки корење, а ние сме тенки во парица: не можеме ни надолу да одиме, ни нагоре“.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Уште повеќе, самата драма е толку тенка во заплетот а богата со фантазија, магија и егзотичност што тешко може да се обвини Гринавеј што ú се препуштил на својата раскошна имагинација.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)