Џемал-ага се промени. Во возбудено проширените зеници згаснуваше темна страст.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вториот, Ксавиер, беше од Никарагва. Ги говореше Лорка, па Неруда, па Хименс со јазик полн со темна страст, што опиваше како тешко вино.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)