темен (прид.) - силуета (имн.)

Тој седеше до прозорецот, темна силуета, и гледаше надвор. Се уплашив – „Што правиш таму?“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
По неколку минути неговата темна силуета се појави меѓу палмите и бргу залута во пустината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Околу него врвеа темни силуети, се судираа и брзо како ноќни пеперуги се губеа кон осветлениот платнен влез.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
На крајот на ова измачувачко исчекување, слабата светлина беше пресечена од темната силуета која како следен плен полека легна крај неа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)