Дали се обидуваа да ги пронајдат темните и тешки облаци што подоцна со денови се истураа врз градот?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Чекорот му запре, а тешкиот облак од врел уморен здив замре пред неговата уста.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Со неколку движења на рамената ги симна ранецот од грбот, пушката и редениците.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Се извиваат голи ветрови фатени во мрежата на улицата и немаат залет па притиснати од тешките облаци ја стружат влажната калдрма, претпазливо лизгајќи се низ млаките барички.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Авторот се најде збунет зашто сега, како што збучувањето на моторите, гласно изговорените зборови и повремените сирени зачестуваа во длабочината на дебелиот, густ и гнасен облак, она што го слушаше стануваше сè помалу јасно, понерасебетливо, се спојуваше така што почна да заличува на татнеж што го поткопува тешкиот облак под којшто беспомошно лежеше градот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)