А пак јас, тежев како камен врз него, тешка од тешки мисли, тешка од ТЕШКОТО- ОРОТО, кое во мене без престан се играше, па како лута змија отровница, под срце да ми се беше завила, ми тежеа и рацете и нозете и снагата, иако не беше многу ухранета.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Ќе оздравиш брзо... ќе се кренеш...“ рече мајка му и се обидуваше да се насмевне.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„А кога ќе оздравам ќе бидам само член во нашата дружина.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„А Џеронимо?“ запраша Ташко. Љупчо замавна со левата рака, небаре сака да избрка тешка мисла.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Душата фати да ѝ се кине од тешка мисла премолчена за милото момче: - Не го прифаќам пишаното !
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Големите, тешките мисли ги таеја во себе. Што понатаму? Каде? Како?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)