тврд (прид.) - почва (имн.)

Небесните чувари, облечени по најнова париска мода, се отиснуваа: лесни како пердуви, од тврдата почва: „Збогум! Збогум!“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Истата соѕиданост во влакнестото тело, истиот рамнодушен подбив кон сѐ она што не е залак, истата упорна залепеност за тврдата почва по која се гази, со полунаведната глава, во потрага по храна.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)