твој (прид.) - врел (прид.)

Беше студено твоите врели солзи ги печеа врвовите на моите прсти.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во дозорните непроспиени ноќи, ги чувствувам твоите врели солзи како ме печат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И ќе бев ли помалку уморен в постела и помалку ли ќе мислев на своите болни (часовници, шуми, едра), кога ќе го чувствував крај себе твојот врел колк?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)