Ако е поместен, тогаш некој ти влегувал во куќата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Татко ти и јас постојано го чувствуваме твоето отсуство. Куќата ни е страшно празна без тебе.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Твоето отсуство е погодност само дотолку што не остава простор да правам спрема тебе секојдневни грешки.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Е многу е смешно. Би сакала да ѝ го смачкам тој пилешки мозок.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сега и овој е упропастен.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога живееш сама во куќа, кога ќе си дојдеш дома го проверуваш каменот покрај влезната врата за да видиш дали бил поместен во твое отсуство.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)