твој (прид.) - око (имн.)

Ти секако не ги гледаш, зашто твоите очи се устремени само кон една жена, твојата мисла е оптоварена со задоволството на првата брачна ноќ…
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Тоа е нашата свадба, тоа е сѐ, јас идам по твоите очи, прости ми ја мојата безмилосност.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Твоите очи се црвени, твоите раце нежни, тие се создадени за да ги љубам јас...“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Човекот го нема на ниедно друго место: тој е внатре во луѓето, скриен, осмислен но оддалечен од твоите очи! - мудро одговори старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Секавиците на студот, како остри мразулци, ѕиркаат од твоите очи, покажувајќи го разочувањето пред јавниот поглед на луѓето – му објасни старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Таа само така нема да се најде во твоите очи – зборуваше старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Постојат мали и големи змии. Змиите се претставници на злото – зборуваше старецот. – Малите бегаат од твоите очи, криејќи се во тревите околу нозете.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Светот на убавите работи е далеку од твоите очи а ти, понесен од лулката на злото, патот ниту самиот можеш да го насочуваш, ниту можат другите да допрат до тебе за да ти помогнат – заврши старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тагата е причина и за очај. Твоите надразнети сетила за лутина се гледаат во твоите очи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Расказот го поместив во оваа книга, сега во твоите раце, пред твоите очи.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ти ме гледаше со твоите очи сѐ до опустошените хоризонти.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Беше исто како кога си гледал до пред еден миг една од оние ситни ѕвездички на бледото вечерно небо и која сега, наеднаш пред твоите очи, пак ја проголтнал во себе бескрајниот простор и веќе ја нема.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Од твоите очи иде нешто што ми ја ублажува болката...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Велиш, не трпнува твоето око пред тиранот, па затоа се мислиш слободен.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Скришно гледав во твоите очи, ти го читав погледот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Кажувај ја причината за сјајот во твоите очи!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не можеле да го одминат твоите очи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во твоите очи го видов мирот и спокојот кога „лотосот“ ги голташе првите голтки на животот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Диџејот се возвишува во твоите очи. Звуците ароматично ги микса, како да си игра со нив во твојата глава. Го обожуваш секој негов потег врз плочите.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дотогаш нешто слично не виделе твоите очи, како магнет те влечат кон нешто уште поубаво, посветло. Вечно. Проклет да бидам, вечно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И ѕвездите се топат, гледаш, пред твоите очи врнат.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во твоите очи најдов ново огниште, топол дом за моето срце...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Обид Се обидувам да ги наредам боите на виножитото во твоите очи... наутро жолтата да ме буди како сонцето, напладне црвената да ми дава живост, попладне зелената да ми го смирува уморот, а навечер сината да ме потсетува на залезот во синилата на морето, да можам спокојно да заспијам...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Во твоите очи има еден мал зрак на воздух, така јас дишев..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Во твоите очи се наоѓа сиот свет, таму сум јас кога светот ми се руши....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ме научи да гледам со твоите очи, во твоето време... така постојано живеам во твоето... зошто моето одамна го нема...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Во твоите очи ги чувам моите сништа, како благослов...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Би можела без престан да гледам во твоите очи... сѐ додека не почувствувам срцебиење во моиве гради....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Твоите очи се и мои, искри во ноќта, радост во тага, лек за мојата болка.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
КАРАМАН АТАНАС: (Зад кулисите) Вино, вино ли се твоите очи! Погледна ме, опија ме! (На сцената). За цела недела пијан одам, а за месец мамурлија!..
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
На Караман Атанас му се придружуваат уште неколку машки играчи следејќи ја индивидуалната игра негова.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
8. Шуми под твоите нозе мртвото лисје од лани не го слушаш се веат над твоето лице надвесените гранки не слушаш од твоите очи занесени ѕвездите светлина пијат и паѓа златниот прав по разбушавените коси ти знаеш те вика само ноќта браната песна што ечи и што ја слушаш сал неа некому да ја речеш и итаат колку ли итаат твоите очи озарени што не го знаат мракот ни тој ги знае нив Очите полни со ѕвезди ја носат пред себе светлината на преболениот стих Побрзај побрзај брзај оваа ноќ е твоја ноќ и песната е новородено дете што не знае да молчи
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
А кога сврши чинот, ги побарав твоите очи. Се насмевнав.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Твоите очи останаа суви, и не само тоа туку и потсмешливи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во театарот тогаш погодив по сјајот на твоите очи дека ќе сум сам и сам и осамен, смешен до смрт, од оној ден коа ќе се вратам во собата да се заканувам и да му наздравувам на заборавениот палјачо. Пророк!?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сега не знам зошто одбивав да излегуваме ноќе - заради својата зафатеност или заради сјајот во твоите очи?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Неочекувано една рефлекторска нишка го улови твоето око, ја предаде твојата зеница, и јас го видов оној сјај што дотогаш ми се чинеше поинаков.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се завртев и погледнав кој е позгодно скроен од мене, кој го предизвикува оној сјај во твоите очи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И најде: да се борам, требаше да се борам со сјајот во твоите очи. Тогаш во театарот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Лекар сум и знам каков е тој сјај во твоите очи кога в кафеана или на театар или каде и да било, има зад мојот грб други за кои мислиш дека подобро се скроени од мене.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Така мислев. Но се повеќе во мракот го барав сјајот на твоето око. Скришум.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ние сме во тебе, во твоите очи, заедно со белите птици.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Правта твоја одамна во нас веќе расцутува и во нашите раце се прелева виното на твоите очи.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Мигот на јарката убавина во твоите очи е толку силен што не мислам на долгата темница што ќе го замени.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Зајдисонцето ме гледа од твоите очи на твојот лик продолжува да зрачи и в мракот што надоаѓа.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
г). Црна, студена и бистра како твојот поглед сведочи дека законитостите на дијалектиката се очевидни или сакам да кажам твоите очи ги објаснуваат моите.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Заборови дека некогаш сме се разделиле мисли на времињата кога сме се сретнувале две раскрсници во градот на некој збор кога сме плачеле по црвената боја на небото ти во туѓина, јас во туѓина а секој миг сме се гушкале ко добромисли јас во твоето око, ти во моето Заборави дека засекогаш нè разделиле...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Пловидба којзнае дали корените на флората се изворите на езерото дали билките ткаат космички страсти во твоите очи или на разбој дали се опоравува љубовта кога едриме дали сме тоа ние изненадени од гостопримството на сонцето дали преоѓаме еден во друг и гинеме ли изненадени не се креваат облаците и нискиот притисок со небото од исти работи боледуваме никогаш нема да го разбереме знакот на пловидбата будни како извори носиме студена струја струја.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
3. Распосли си го окото - мојата љубов сака да патува мојата љубов сака да залута да се врати, да нѐ спаси мојата љубов сака Во предградието на твоето око трепките си поигруваат есен, отвори, патникот кој чука е љубовта ќе влезе за да побегнеме од времето меѓу градите отсекогаш сум носела виделина окото твое отсекогаш ме барало мене - разбуди го, ноќва како на сон те сакам, погледни ме, љубовта да ми патува...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- „А каде е душата?“ Ако е во очите тогаш во твоите очи јас ја најдов.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во ноќите осамени се сеќавам кога ги соединивме нашите души и секој пат беше ново, неоткриено, возбудливо, слободно, возвишено и посакував да трае засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Студена зима, ноќи празни, сама од себе ја кријам болката, ти го крадам сонот, го шепотам твоето име, ти ги допирам усните, нежно со прстите поминувам низ твојата коса, долго гледам во твоите очи, а во нив моите нежни години.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Црвено е виното на дното од чашата, црвена е бојата на розите во нашиот дом, црвени се бакнежите на вљубените.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ќе копнеам по твоите очи и ќе верувам во едно среќно вљубување , затоа што вистинската љубов си го наоѓа патот кој води до саканите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Дишиме бавно, длабоко, повторувајќи ја молитвата, се обидуваме да дојдеме до состојба на мир, спокојство, светлина која би не исполнила со неискажана радост, милост, блаженство и благодарност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Како ова срце да преболи, ова небо солза ми осветлува, а ноќта болка ми сокрива, лице ми венее зошто твоето не ме љуби.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кога ќе се сетам што најмногу ми недостасува, тоа е насмевката што се раѓа на моето лице и спокојот во мојата душа кога ќе се појави нов сјај во твоите очи кога доаѓаше да бидеш со мене.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Никој нема да ти го допре срцето, зошто таму е моето срце, во твојот поглед е мојот лик, во твоите очи мојата убавина, на твоите усни мојот копнеж, на твојата душа мојата љубов, на твоите гради мојот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Сѐ што беше во умот на Бога кога те создаваше, сега доби форма во мојот ум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас и два живота да живеам нема да се доволни да простам и заборавам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Сино е небото а на него напишано моето и твоето име, сини се твоите очи, сјајни и топли, скриени зад завесата на очајот, сини се твоите погледи, вљубени во очите на љубовта, сина е бојата на мојот сон.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ги пронајдов твоите очи меѓу замаглените ходници, ме опи твојот мирис меѓу загушливите простори, го осетив твојот допир меѓу острите ладни ѕидови, моите сетила те посакуваа, а моите чувства им дадоа лик на тие немири.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Маглива елипса ја покрива мојава душа, можам ли да живеам без тебе!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Такви ми се очите од раѓање, гледам низ твоите очи- не светеле секогаш така, го пушташ долгиот јазик за кратка зборовна мака: „има некој вишок овде” Очите ги вртиш како ролекостер кон прозорот, нема е миризбата на неугодноста и штетна; Јас заборавив одамна да одземам и сметам, а мислев 21-ви век беше, и небо, небо над целата раскостена земја.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Знам и дека си простивте една на друга засекогаш оти кога ја крена главата и пред да ги спуштиш твоите усни врз нејзините, целата икона на Богородица се осветли од светлината што извираше од твоите очи! Сите жени се потргнаа, а и јас со Пеличка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)