— Е, побратиме, сега, или никога! Еве ме на твоа бога, на твоа душа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Како твојата душа стана така тесна, кога со вистина нели роден беше.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Вечни љубовници Да можам уште еднаш да ја допрам твојата гордост... и да продолжам онаму каде застанав... да можам да бидам твоја душа, зошто мојата веќе ја нема...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
А толку сакам да танцувам по мелодијата на твојата душа, тука ми е во градиве, во мене, Се мислам ако притиснам да не ја снема.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Посакувам да застанам под твојот прозорец, за да ја слушнам мелодијата на твојата душа, но секогаш кај тебе, таа граница меѓу разумот и срцето.. таму почнува и завршува сѐ... а толку ми е потребно да бидам, по малку луда и насмеана, по малку разиграна и заљубена... по малку дива и полна со живот... потреба да се изживее мигот со тебе...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Каде и да тргнам, ме пресретнуваат брановите... на местото каде е твојата душа, таму сѐ уште стои печат на еден бакнеж кој одамна го остави....
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Некогаш со затворени очи те гледам пред мене, и ја допирам твојата душа, единствена.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Додека трчам кон твоите прегратки чукањето на моето срце се зголемува правопропорцијално со восхитот и воодушевеноста конечно да ѕирнам во деликатната и сензитивна тајна на твојата душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Јас и два живота да живеам нема да се доволни да простам и заборавам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Никој нема да ти го допре срцето, зошто таму е моето срце, во твојот поглед е мојот лик, во твоите очи мојата убавина, на твоите усни мојот копнеж, на твојата душа мојата љубов, на твоите гради мојот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кога би можела на еден суптилен начин да одговорам на феноменот на постоењето, тогаш моето постоење без тебе и без нас заедно би било сурово и измачувачко.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И два живота да живееш, никој нема да ти биде толку близок до твојата душа како јас.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Слушам нешто почна да ми вели: сврти се, мори Небеска, и неговата уста со твојата душа дише.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А сега стани со светлина во очите, раздувај ги црните сеништа што буричкаат во твојата душа, отвори се за твоето чедо и за сите други!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тогаш барем залепи ја со плунка врз сијамецот твојата душа.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Лежерна опуштеност, питом поглед, стиховите од моите песни долго патуваат, додека стигнат до затворената порта од твојата душа, што неуморно ткае песна во немирните ноќи...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)