твој (прид.) - грижа (имн.)

Оваа помисла наеднаш ми наиде, но да имав и повеќе време не сум сигурен дека ќе пронајдев посоответни зборови за нејзината храбра постапка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А тоа не е твоја грижа, реков, и зол и благодарен.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Во оние околности на неизвесност и војна“, реков, „за да износиш син а притоа да одлучиш неговото доаѓање на веков како и израстувањето да биде само твоја грижа и одговорност ќе се согласиш, нели, дека е повеќе од големо херојство“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Тоа не е твоја грижа. Оди, гледај си ја работата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Татко ми ја преместува печката од соба в соба Верува оти го има летото в раце Мајка ми се крсти бидејќи се сомнева дека нечестивиот управува со неговите намери “Господи летата и зимите се твоја грижа Зошто оставаш да верува дека станал чудотворец” Секогаш додека таа се моли помалиот брат се игра со нејзините зборови како маче со клопец Се враќам при татко ми токму кога ја качува печката на покривот Некој топол ветер шета околу нашата куќа.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Во тоа писмо, на пример, немаше знак за „љубов“, па дури ни за љубов телесна, со жена; кога тоа му го реков на Писмородецот, тој чкртна со забите, светна со белото око и рече: „Тоа твоја грижа не е.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)