твој (прид.) - грев (имн.)

Сега слушај: ноќе ги отворав очите да те видам сета, да го впијам во себе целиот твој грев кој уште не постоеше.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Кое?“, ме прашува. “Мислиш на она, околу смртта на Ролан Јаковлевич! Заради тебе постапив така“, ми вели тој.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Тоа беше и твој грев Семјон!“, му реков кога останавме сами.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Сакав да ти го сочувам спокојството. Да останеш скраја од тој злостор“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)