Трепереше сплеткан во невидлива студена мрежа и молеше со сув плач - небо, земјо, белино, зошто ме убивате? - а околу него, од ситната, подвижна прашина во сончевите коси зраци, раснеа птици и кунатки со безбојни или со портокалови очи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)