Брзо погледнаа кон небото. „Ох, ох.“ Неколку студени капки им паднаа на носовите и образите и усните.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Неколцина слушнале рапав шум и со грч во душите погледнале во видовитиот: чудовиштето можело да биде такво какво што тој им го опишал, покриено со крлушки и змучки од кои се цедат студени капки, расне, бабри во широчина, од крај свет виси над нив и им станува проклетство што не ќе се заборави ни под надгробна плоча.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Високо над нив, под самите мешини на облаците, се лизгало нешто непознато.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таму, врз дланките огнени да си ги исплачеш солзите кап - кап - кап - капат студени капки - и солзи, и магла во капки престорена, и студен дождец...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)