Е како е можно да разбирам три апсурдни креатури што мрморат на измислен јазик, а да не разбирам живи луѓе што зборуваат за религиозни учења и традиции стари со векови?
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Татко, откако ја допи првата шолја чај, стана од својата фотелја, се упати кон прозорецот, го подотвори и го упати погледот кон реката па потем кон дрвениот мост кој го поврзуваше стариот со новиот дел на градот, на десната страна беше модерниот, а на левата постариот дел.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Фаик Коница со уверливи аргументи, достојно ја бранеше еволуцијата на природните јазици стари со илјади години, имајќи го предвид својот мајчин јазик.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)