На спротивната страна е некогашниот огромен кралски дворец, чие задно крило е продолжено во сферична линија, потоа романската асамблеа, во чие продолжение се издигаат десетина повеќекатници, поставени како на скалило една зад друга, во чие милје се наоѓа една стара црква од 18 век, историска романска знаменитост.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во овој град на Меза постои стара црква од петнаесеттиот век, но затоа пак во Лиеж, во црквата „Сан Бартелеми“, се наоѓа казан за крштевање, изработен од дванаесеттиот век од мајстори во Уј, кој по својата уметничка вредност, како што пишува во книгата, се споредува со многузначајните дела од времето на италијанската ренесанса.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Куриозитет претставува новата архитектура на старата црква „В. Кајзер“, на која, околу камбанаријата, е изградена нова црква по форма сосем различна од традиционалните и класичните цркви.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Понекогаш во тој звук се славеше и ѕвоното од старата црква во центарот на градот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И как народ грмогласно В стара црква охридска Произнесеше согласно Он молитва си славјанска.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
За Охрид, столица духовна, За тепла вера тогашна, Как с народна дума, безрешна, Климент счавјанска молитва, Божјо предаваше слово, Во Охрид, во стара црква Сос облекло Кирилово.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
На него секој ќе запалеше свеќа и ќе се прекрстеше, а потоа се поминуваше сред црквата кои другите два дрвени свеќници донесени од старата црква и поставени пред иконостасот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Му се молам на Господа да ја спаси нејзината душа повикувајќи ја крај себе. 3 Книгата „Псалми“ е сместена во Музејот на книги со мирис на дамнина и со знак на реткост, крај ѕидиштата на една стара црква, во реонот наречен „Фенер“ во стариот дел на Истанбул.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Не е ни најмалку случајно, затоа, што главните артефакти на своето паметење („разнобојните каменчиња, исушеното корен-дрвце слично на детска рака, иконата и неколкуте школки“) и потрагата по своите предци односно по сопствениот идентитет (во Захариј) го бара во Атонската Гора, или што исто таквата, но уште повпечатлива, поттрага, од Рибоокиот, исто ќе ја врзе на други свети места, за Св. Наум, за „една пештерска црква во Киево“, за забитиот манастир во Романија, „негде меѓу Куртеа де Арџеш и Крајова“, за Света Софија или за „една стара црква, во реонот наречен `Фенер`“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Пред влезот на секое гратче се наоѓаше неизбежната бензинска станица, со црвени, сини или жолти пумпи, а можеби и мотел, а потоа доаѓаше самото гратче, со продавници на двете страни од патот, а можеби и сива стара црква изградена многу одамна, и по неа следува, сега анахронично бочно припиени со челик што не ’ргосува, ресторан и продавница за автоделови.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се наредува случајот претходно да биде испитан: ако старата црква навистина му припаѓала на споменатиот милет, ако во сето тоа не учествуваат и други милети, ако не се наоѓа во исламско маало или атар, ако земјата не е во состав на некој вакаф, и ако за ѕидањето нема никакви други пречки и ако молителите ги обезбедат потребните пари за ѕидање под услов да не бидат надминати споменатите димензии, да не се пречи ѕидањето на споменатата црква, туку да се задоволи молбата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
На ѕидот наслика огниште како камин, божем изѕидано со византиски тули како сводовите на старите цркви, во огништето верушка со котле, а под него распламтена жар од дабова пенушка, очите да ти светнат ако не прстите да ти се стоплат.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Затоа бегот не им дозволи на бугароманите да градат црква сред село, туку ги истера од сарајот, велејќи им дека можат да се молат во старата црква Свети Атанас, надвор од селото.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Затоа внатре ги оставивме шведските сандаци и сето останато - да лежат наоколу на подиумот. 68-та некој отвори дискотека под името The Church, во една стара црква во West Side.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Еко застанат до прозорецот продолжи да раскажува: „Гледате, на платото кај што е сега мотелот биле селски гробишта и многу стара црква, дополу вкопана в земја, како црквата Свети Спас, лево растела разгранета круша горница.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)