„Добро, Нина, значи, од вашата зграда сите го познаваат Влатко, ама ќе се запознаеме сите во одделението, па и пошироко - во училишниот колектив“ рече и продолжи да поминува, свртен кон средната редица, во насока кон таблата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Според ова, кај нас и во наши услови, секој секого кодоши,” шепна некој од последните клупи во средната редица, во која беа сместени осамените срца на возраст од шеесет до седумдесет години.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)